Al jaren last van je buik en kom je er niet vanaf…
Rust vinden is er niet bij, zelfs in de nacht lig je vaak nog te malen…
In je jeugd heb je geleerd om te zorgen voor iedereen en alles en dat doe je nog steeds. Je gaat maar door…
Je weet wel dat je beter voor jezelf zou moeten zorgen, maar je hebt eigenlijk geen idee hoe.
Ik zie in mijn praktijk veel mensen die moeite hebben om te voelen wat zij zelf nodig hebben, ze hebben in hun jeugd veel mee gemaakt en al die gevoelens hebben ze veilig weggestopt zodat deze gevoelens maar niet meer omhoog komen.
Een praktijk voorbeeld is een vrouw die in haar jeugd voor haar zussen en moeder heeft moeten zorgen, omdat zowel moeder als vader niet bij machte waren om te zorgen voor hun kinderen. Deze vrouw was al jong verantwoordelijk en heeft nooit kind kunnen zijn. Nu zorgt ze nog steeds voor al die anderen, maar het lukt haar niet zo goed om echt goed voor zichzelf te kunnen zorgen.
Haar lijf geeft al tientallen jaren aan dat het niet goed gaat. Ze is moe, heeft continue klachten aan haar buik en wordt om de haverklap boos…
Ze heeft al van alles geprobeerd om van haar klachten af te komen, maar niets lijkt echt te werken.
Of een vrouw die al een keer na veel wikken en wegen is veranderd van baan, omdat ze zich zo ongelukkig voelde in haar werk, maar nu voelt ze zich nog steeds zo ongelooflijk ongelukkig in haar werk. Ze komt in de avond helemaal overprikkeld thuis en start gelijk met eten. Veel eten, om maar niet te hoeven voelen.
Wanneer ik haar vraag waarom ze dit werk doet, geeft ze aan dat ze geen idee heeft. Ze heeft ook geen idee wat ze wel leuk zou vinden, dit heeft ze nooit geleerd. Ze heeft in haar jeugd nooit de kans gehad om te leren voelen wat ze fijn vond. Hier was geen ruimte voor, omdat ze altijd bezig was met haar moeders gevoelens.
Deze vrouw zou zo graag willen stoppen met al dat eten, want haar buik blaast steeds zo op en ze vindt het verschrikkelijk dat ze zo aankomt, maar heeft geen idee hoe.
Wanneer je niet bezig bent met of wanneer je niet kunt voelen wat er in je lijf afspeelt dan kun je ook niet goed genoeg voelen wat je lijf nodig heeft.
Je gaat continue over de grenzen van wat je lijf aan kan en zo krijg je klachten die steeds maar erger worden. Je lijf geeft aan dat het niet goed gaat, maar je hebt dit niet door en kleine klachten worden continue aanwezige klachten en van kwaad tot erger. Tot je radeloos bent en geen idee meer hebt wat je eraan kan doen.
Neem:
- die opgeblazen buik, hij is steeds vaker aanwezig en je hebt geen idee meer hoe je er van af kunt komen.
- Of je ontlasting wordt van kwaad tot erger, hij komt nog maar een keer per week en je buik voelt ongelooflijk vol en pijnlijk.
- Of je moet steeds rennen om het toilet te kunnen halen, want je ontlasting is steeds zo dun.
Ik zie cliënten die continue cursussen volgen om beter te gaan voelen, om te weten wat goed is voor hun lijf, om zichzelf beter te leren kennen, om beter te gaan eten, etc. Al deze cursussen, al deze kennis is hoofd kennis. Ze hebben zich aangeleerd om alles met hun hoofd te doen, omdat voelen zo moeilijk is. Maar wat ze ook leren, ze komen er niet echt verder mee. Ze komen niet echt van hun buikklachten af.
Pas wanneer we naar de pijn uit de jeugd gaan, de gevoelens die zo diep weggeborgen zijn omdat ze gewoon te pijnlijk zijn om te voelen, pas wanneer we daar gaan ruimen komt er ruimte om echt goed voor zichzelf te gaan zorgen. Het is niet altijd even gemakkelijk om naar die pijnlijke gevoelens toe te gaan, maar het resultaat is zo bijzonder.
Door deze pijnlijke gevoelens, deze oude emoties op te ruimen komt er meer rust en inzicht in zichzelf. Ik zie geregeld tranen doordat mensen beseffen dat ze zo lang gevangen hebben gezeten in patronen waarbij ze zichzelf zo in de weg zaten. Patronen die maakte dat ze niet goed voor hun lijf konden zorgen. En nu…
Ze voelen zo veel meer wat er in hun lijf gebeurd, wat er nodig is om zich fijn te voelen, wat ze leuk vinden. De eet gewoonten veranderen en er is ruimte voor al die kennis over voeding die ik ze leer. Ze voelen aan hun lijf dat het beter gaat, klachten verdwijnen als sneeuw voor de zon.
Emotie eten is niet meer nodig, altijd maar bezig zijn om te voorkomen dat die vervelende emoties omhoog komen is niet meer nodig en volledig verdwenen.
Ik zie keer op keer dat mijn cliënten zich zo veel beter gaan voelen wat ze leuk vinden. Er is nu letterlijk ruimte om te gaan leven. De baan te gaan zoeken die ze echt leuk vinden en te gaan doen waar ze blij van worden.
Ik zie stralende cliënten de praktijk verlaten.
Hoe lang worstel jij al met je buikklachten? Hoeveel heb jij al geprobeerd om van die klachten af te komen? Weet je eigenlijk ook wel dat je wat moet gaan doen met je verleden?
Spannend? Je hoeft het niet alleen te doen.
Gaan wij samen aan de gang, zodat ook jij van je buikklachten af komt?
Zet de eerste stap en mail mij.
Je hoeft het niet allemaal alleen te doen, laat mij je helpen.
Vul het formulier in en ik neem zo snel mogelijk contact met je op.