In je jeugd was er niet zo heel veel ruimte voor jou.

Je houdt van je ouders, maar merkte als kind al snel dat ze niet veel ruimte over hadden voor jou. Emoties tonen, laten zien hoe jij je voelde was niet mogelijk.

Erger nog, daar konden je ouders behoorlijk heftig op reageren.

Ouders die niet in staat zijn om hun eigen emoties te tonen en daarmee een heel verwarrende boodschap uitzenden naar hun kinderen. Deze kinderen zien het gedrag van hun ouders, dat wat hun lichaam laat zien, maar krijgen een heel andere verhaal van hun ouders te horen, wat voor stress en onrust zorgt.

Kinderen zijn afhankelijk van de zorg van hun ouders en passen hun gedrag zo aan, dat de ouders voor hen blijven zorgen. Ze worden een ster in het aanvoelen van de situaties, van hoe hun ouders in hun vel zitten en passen zich dan feilloos hierop aan.

Later wanneer ze ouder zijn doen ze dit nog steeds. Niet alleen met hun ouders, maar ook bij anderen. Het zorgen voor die ander en aanvoelen wat die ander nodig heeft is als een tweede natuur geworden. Dat kun je als een mooi talent zien, maar ook als een zware last.

Doordat je nooit hebt geleerd je emoties te tonen, je gevoelens te laten zien, dat dit zelfs afgestraft werd wanneer je dat deed, wordt het steeds moeilijker al niet onmogelijk om naar dit gevoel toe te gaan. Je voelt niet meer wat er in je lijf gebeurd en wat je lijf nodig heeft.

Tel dit bij elkaar op. Heel goed voelen wat die ander nodig heeft en niet (goed) voelen wat jezelf nodig hebt. Dat resulteert in heel veel zorgen voor die ander en niet of nauwelijks voor jezelf. Je voelt je eigen grenzen niet en gaat daarmee continue over je eigen grenzen en wie is daar de dupe van?

Je lijf geeft al jaren aan dat het niet goed gaat, maar jij voelt het niet goed. Je krijgt klachten en wil hier vanaf, maar hoe? Hiervoor moet je kunnen voelen wat het lijf aangeeft en nodig heeft. Kun je dit niet voelen, dan is het zoeken als een spelt in een hooiberg, wat voor jou nodig is om van je klachten af te komen.

Klopt het dat je al echt van alles hebt uitgeprobeerd om van je buikklachten af te komen?

Diëten, gluten en lactose weglaten, minder koolhydraten, intermitterend vasten, supplementen, therapieën, etc.
Lijkt echt niets te helpen?

Eigenlijk weet je heel goed dat het niet alleen gaat om gezonde voeding, maar dat je nu ook echt wat aan al die opgekropte emoties moet gaan doen.

Dit hoef je niet alleen te doen, neem de eerste stap en stuur mij een bericht.